Optymalny lokal na przychodnię zdrowia powinien mieć co najmniej 250 m2 powierzchni i mieścić się w okolicy dużych osiedli mieszkaniowych.

fot. Enel med

Ze świecą szukać pacjenta państwowej służby zdrowia, który nie przekonał się na własnej skórze o tym, jak długo trzeba czekać na pomoc w chorobie. Poranne kolejki do rejestracji, rezerwacje wizyty do specjalistów z półrocznym a nawet rocznym wyprzedzeniem – to codzienność dla większości Polaków. Nic dziwnego, że popyt na prywatną pomoc lekarską sukcesywnie rośnie – zarówno w przypadku doraźnych wizyt u specjalistów, jak i stałej opieki w prywatnych placówkach medycznych. Z raportu firmy PMR „Rynek prywatnej opieki zdrowotnej w Polsce 2013. Prognozy rozwoju na lata 2013-2015” wynika, że wartość środków przeznaczanych na prywatną opiekę medyczną rośnie o mniej więcej 5 proc. rocznie. W 2013 roku na leczenie w prywatnych przychodniach wydaliśmy 35,6 mld zł, w 2014 roku szacunkowo na podreperowanie zdrowia przeznaczyliśmy 37 mld zł, a w tym roku – przewidywania wskazują kwotę ponad 39 mld zł, co pokazuje, że Polacy na zdrowiu nie oszczędzają.

Na otwarcie prywatnego gabinetu decyduje się wielu lekarzy, jednak właścicielami prywatnych przychodni medycznych zostają ci najbardziej przedsiębiorczy, którzy wchodzą w spółki z inwestorami dysponującymi odpowiednim kapitałem. Nie oznacza to jednak, że brak majętnego wspólnika przekreśla szanse na udany biznes. Mariaż wiedzy, doświadczenia i pieniędzy jest w branży medycznej najbardziej komfortowym rozwiązaniem – koszty uruchomienia centrum medycznego mogą sięgać siedmiocyfrowych kwot, a nawet najbogatszy laik nie poradzi sobie z zarządzaniem przychodnią bez wsparcia specjalisty.

W sąsiedztwie pacjenta

Zgodnie z obowiązującym prawem, prywatną przychodnię może założyć każda osoba prowadząca działalność gospodarczą. Po załatwieniu wszelkich formalności związanych z zakładaniem firmy można zająć się opracowaniem spójnej koncepcji placówki, jej profilu, modelu funkcjonowania oraz poszukiwaniem lokalu. Najlepszą lokalizacją dla małych przychodni są osiedla mieszkaniowe, ulice skupiające dużą liczbę mieszkańców, biurowce, a nawet pasaże handlowo-usługowe. Działalność w sąsiedztwie miejsca zamieszkania albo miejsc, w których najczęściej przebywają potencjalni pacjenci może być dodatkowym atutem placówki.

Powierzchnia małej przychodni może liczyć 90-100 m² (dwa gabinety), najbardziej optymalnie jest jednak wynajęcie lub kupno lokalu o powierzchni co najmniej 250 m². Duży metraż umożliwia uruchomienie kilku gabinetów, które dodatkowo możemy podnająć lekarzom lub firmom świadczącym usługi medyczne. Z możliwości wynajęcia lokalu przy przychodni korzystają m.in. właściciele laboratorium, aptek, sklepów ze sprzętem rehabilitacyjnym czy partnerzy sieci Podologia.pl zajmującej się leczeniem kręgosłupa i stóp.

Minister Zdrowia nakazuje…

Lokal, w którym będzie działała przychodnia lekarska, musi być przygotowany zgodnie z wytycznymi wskazanymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 26 czerwca 2012 roku w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą. Wymagania są bardzo restrykcyjne począwszy od budynku, a na wykończeniu każdego z gabinetów skończywszy. Zgodnie z przepisami, najlepiej jeśli przychodnia zajmuje cały budynek wolnostojący, choć prawo dopuszcza lokalizację w budynku o innym przeznaczeniu, pod warunkiem że pomieszczenia przychodni są całkowicie wyodrębnione z pozostałej części budynku (oddzielne drzwi wejściowe, windy, korytarze itp.). Przychodnia powinna być umieszczona nad powierzchnią terenu (podłoga nie może znajdować się na poziomie mniejszym niż 30 cm od powierzchni budynku). Pomieszczenia powinny mieć co najmniej 2,2 m wysokości.

Urządzając przychodnię, trzeba pamiętać o odpowiednim ulokowaniu ciągów komunikacyjnych. W rozkładzie budynku należy uwzględnić miejsce na punkt informacji i rejestracji, szatnię lub wieszaki na okrycia wierzchnie pacjentów, poczekalnię, pomieszczenia porządkowe i socjalne oraz gabinety lekarskie osobne dla dorosłych, dzieci chorych i dzieci zdrowych (jeśli nie ma takiej możliwości, trzeba stworzyć osobny grafik przyjęć dzieci zdrowych, który nie pokrywa się godzinowo z wizytami dzieci zdrowych). Budynek – zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz – musi być przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych (łącznie z wydzieleniem miejsca na wózki inwalidzkie), a lokal musi być podłączony do wodociągów lub korzystać z własnego ujęcia wody. Ciepła woda może być podgrzewana we własnym zakresie (urządzenia z atestem) lub dostarczana przez sieć wodociągów. Na całej powierzchni przychodni podłogi i ściany powinny być wyłożone materiałami łatwymi do umycia i dezynfekcji.

Gabinet pod lupą

Rozporządzenie szczegółowo opisuje również wytyczne dotyczące urządzenia i wyposażenia gabinetów lekarskich. W każdym z nich musimy wydzielić miejsce na umywalkę z baterią i dozownik ze środkiem dezynfekcyjnym – w obu przypadkach uruchamiane bez kontaktu z dłonią, pojemnik z ręcznikami jednorazowego użycia oraz na zużyte ręczniki. Wszystkie urządzenia i meble powinny być wykonane z materiałów umożliwiających dezynfekcję i utrzymanie ich w czystości. Podłoga i ściany przy umywalkach powinny być wygładzone i wyłożone materiałem łatwo zmywalnym i odpornym na działanie środków dezynfekcyjnych do wysokości 1,6 m. W każdym z gabinetów, w których przyjmować będą lekarze, należy wygospodarować miejsce do higienicznego przechowywania materiałów medycznych, zapewniające w razie potrzeby stałą, odpowiednią temperaturę.

Przed rozbudową przychodni o kolejne gabinety specjalistyczne, rehabilitacyjne, diagnostyczne lub zabiegowe za każdym razem należy dokładnie przeanalizować wytyczne sanitarne i tzw. fachowe – kontrolujący bez wahania wytykają wszelkie niedociągnięcia. A każdy dzień zwłoki niepotrzebnie wydłuża okres zwrotu z inwestycji.

Inwestycja w przychodnię o powierzchni ok. 500 m² to wydatek ok. 1 mln zł – tyle pochłoną koszty wykończenia i wyposażenia lokalu oraz zakup sprzętu medycznego. Na początek warto poszukać na rynku sprzętu używanego – zdecydowanie obniży to koszty przedsięwzięcia. Ceny nowych leżanek wchodzących w skład standardowego wyposażenia gabinetów sięgają nawet 1,7 tys. zł, koszt zakupu taboretu do badań waha się od 150 do ponad 700 zł. Można też zatrudnić wyspecjalizowaną firmę, która zaprojektuje i w pełni wyposaży lokal, oferując sprzęt np. w leasingu. Potem pozostaje tylko szukać pacjentów, którzy docenią komfort i specjalistyczną opiekę.